چرا انسان نمیتواند یک سوره مثل قرآن بیاورد؟
- جمعه, ۲۵ مهر ۱۳۹۳، ۰۴:۵۲ ب.ظ
(بسم الله الرحمن الرحیم)
الف) در بعد هنری فصاحت و بلاغت.
ب) در بعد پیشگویی اخبار و حوادث آینده.
ج) در بعد محتوای عالی و ارزشمند.
د) در بعد هم سطح و هماهنگ بودن مجموعه قرآن. بدین معنا که با وصف اینکه در سال های مختلف، در حالات گوناگون و نقاط جغرافیایی متفاوت نازل شده است، ولی شما نمی توانید تناقضی در مطالب و یا نقصانی در فصاحت وبلاغت آن بیابید. در حالی که گفتار هیچ انسانی چنین نیست: « أَفَلاَ یَتَدَبَّرُونَ الْقُرْآنَ وَلَوْ کَانَ مِنْ عِندِ غَیْرِ اللّهِ لَوَجَدُواْ فِیهِ اخْتِلاَفًا کَثِیرًا؛ آیا در قرآن تدبر نمی کنید؟ اگر قرآن از ناحیه غیر خدا می بود هر آینه در آن اختلاف فراوانی می یافتند (نساء، آیه 82)»
ه) این حقیقت را اضافه کنید که نبی اکرم(ص) اصولاً یک نفر دانشمند و هنرمند نبوده؛ بلکه فردی درس ناخوانده وامّی بود. حال آن حضرت چنان قوانین و محتوایی، با آن فصاحت و بلاغت و شیوایی سخن آورد که از یک فرد درس ناخوانده دور از انتظار بود.
نگار من که به مکتب نرفت و خط ننوشت به غمزه مسأله آموز صد مدرس شد
برای خواندن متن کامل به ادامه مطلب بروید.
و) بُعد دیگر اعجاز قرآن بیان حوادث گذشته است؛ یعنی، در قرآن مجید حوادثی را مییابیم که ثبت و ضبط آن ازطریق عادی ممکن نبوده است؛ مثلاً چه کسی هنگام غرق شدن فرعون و لشکریانش در کنار او بود تا ببیند فرعون درآن لحظات چه میگفت تا آن را ثبت و ضبط نماید؟ ولی قرآن مجید این گونه نکات را بیان میکند که خود از اعجازقرآن است.
بعد دیگر اعجاز قرآن، اعجاز علمی آن است که دامنهای بسیار گسترده و شیرین دارد. فقط برای نمونه به یک مورد اشاره می کنیم.
خداوند در بیش از 1400 سال پیش در قرآن از فشار ناشی از "صعود به آسمان" اشاره کرده و در سوره مبارکه انعام آیه ۱۲۵می فرماید: « فَمَن یُرِدِ اللّهُ أَن یَهْدِیَهُ یَشْرَحْ صَدْرَهُ لِلإِسْلاَمِ وَمَن یُرِدْ أَن یُضِلَّهُ یَجْعَلْ صَدْرَهُ ضَیِّقًا حَرَجًا کَأَنَّمَا یَصَّعَّدُ فِی السَّمَاء کَذَلِکَ یَجْعَلُ اللّهُ الرِّجْسَ عَلَى الَّذِینَ لاَ یُؤْمِنُونَ ؛ پس کسى را که خدا بخواهد هدایت نماید دلش را به پذیرش اسلام مى گشاید و هر که را بخواهد گمراه کند دلش را سخت تنگ مى گرداند چنانکه گویى به زحمت در آسمان بالا مى رود این گونه خدا پلیدى را بر کسانى که ایمان نمى آورند قرار مى دهد»[1]
حال با دقت در آنچه گذشت ؛ اگر کسی بخواهد حتی یک سوره از قرآن را بیاورد باید نکات عدیده ای لااقل در آن جمع باشد؛
1- از بعد فصاحت و بلاغتی در حد قرآن برخوردار باشد.
2- در عین حال محتوای آن عالی و هم طراز با قرآن باشد.
3- در بین مطالب آن هماهنگی بوده و تناقض وجود نداشته باشد. تازه به نظر می رسد که قرآن مجید در مقام تحدّی از بعضی جهات صرف نظرکرده است؛ یعنی، درس ناخواندگی نبی اکرم(ص) را نادیده فرض کرده و خطاب به همه کس ـ اعم از درس خوانده و ناخوانده ـ می فرماید که نظیر قرآن را بیاورید.
حال بعد از گذشت چهارده قرن، هنوز هماوردی برای قران یافت نشده است و کسانی هم که به خود جرأت داده و درصدد این کار برآمده اند جز تعبیراتی موهن و نادرست از آنها نقل نشده است.[2]
